فرآیند کوره الزاامات متعددی به واکنش احتراق تحمیل می‌کند. این الزامات گاهاً خود را به شکل نوع انتقال حرارت مورد نیاز نشان می‌دهد. بعنوان مثال ممکن است فرآیند بنحوی باشد که محدودیت‌هایی برای طول شعله و یا سهم انتقال حرارت جابجایی (Convection) وجود داشته باشد. در این حالت افزایش سهم انتقال حرارت تشعشعی (Radiation) کمک کننده به تحقق این نیاز خواهد بود. یکی از راهکارهای افزایش سهم انتقال حرارت تشعشعی استفاده از مشعل‌های لوله تشعشعی است. در این مشعل‌ها شعله در داخل یک لوله از جنس فولاد یا سیلیکون کرباید تشکیل شده و لوله مورد اشاره را سرخ نموده تا حرارت از طریق تشعشع به بار کوره منتقل گردد. در مقایسه با مشعل‌های شعله مسطح این مشعل‌ها علاوه بر مزیت یکنواختی بالاتر، مزیت عدم تماس محصولات احتراق با بار کوره را دارد.
نوع دوسوخته این مشعل تا ظرفیت حرارتی ۲۰۰ هزار کیلوکالری در ساعت و نوع تکسوخته آن تا ظرفیت حرارتی ۵۰۰ هزار کیلوکالری در ساعت تولید شده است. شایان ذکر است که این مشعل در حالت گازسوز امکان تولید بصورت Low NOx را نیز دارد.